Ιστορικό Δ.Δ. Συλίβαινας
Το δεύτερο σε πληθυσμό δημοτικό διαμέρισμα του Καποδιστριακού Δήμου Ακράτας, με 1325 κατοίκους μετά από την απογραφή του 2001, καταλαμβάνει το κεντρικότερο μέρος των παραλίων του Δήμου.
Εδώ ο επισκέπτης βρίσκεται σε μια περιοχή, την οποία χαρακτηρίζει η εκτεταμένη σε μήκος και πλάτος αμμουδιά με βότσαλο από τις ελάχιστες του Κορινθιακού κόλπου, σε μια θάλασσα πεντακάθαρη, που περιβάλλεται από έντονο πράσινο, που καλύπτει την πεδινή και την ημιορεινή περιοχή και τους γύρω λόφους μέχρι τον ποταμό Κράθη.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Εντός των διοικητικών ορίων της πρώην κοινότητας και νυν δημοτικού διαμερίσματος των Συλιβαινιωτίκων και συγκεκριμένα στο 150ο χιλιόμετρο της οδού Αθηνών-Πατρών ανεσκάφησαν υπό την επίβλεψη του επιμελητού αρχαιοτήτων κ. Α. Δεληβορριά, τα ερείπια ναόσχημου κτιρίου, επί χώρου εντός μέρους, της νέας εθνικής οδού Κορίνθου Πατρών. Κατά νέα χάραξη της οδού τα ερείπια θα παραμείνουν ορατά. Επίσης κατά τις εργασίες δια την κατασκευή της Νέας Εθνικής Οδού Κορίνθου -Πατρών απεκαλύφθη και κατεστράφη εν μέρει νεολιθικός οικισμός, του οποίου η ανασκαφή συνεχίζεται. Τα ευρήματα του νεολιθικού οικισμού της Συλίβαινας αποτελούν μερικά από τα σπουδαιότερα εκθέματα στις προθήκες του Μουσείου Αιγίου και ιδιαίτερα οι καρποδόχες το κύπελλο με γραπτές διακοσμήσεις που ανήκουν στη μέση νεολιθική περίοδο (6000 π.χ.), ο μεγάλος σφαιρικός αμφορέας με τις δυο λαβές στο κέντρο της κοιλιάς, όπως φαίνονται και στις φωτογραφίες.
Η σημερινή κοινότητα Συλιβαινιωτίκων αποτελεί τη από τον 1851 συνοικισμό Καλύβια Συλιβαινιώτικα, της κοινότητας Συλιβαίνης του πρώην δήμου Κραθίδος που αποτελούσαν τα χωριά Συλίβαινα και Τσιμπλός, τα οποία καταστράφηκαν, ολοσχερώς καταστράφηκε από την μεγάλη κατολίσθηση, ένεκα της οποίας δημιουργήθηκε η λίμνη του Τσιβλού, που ανάγκασε τους Συλιβαινιώτες να εγκατασταθούν στη σημερινή θέση στην παραλία. Η Συλίβαινα χωριό με μακραίωνη πορεία ( οι αναφορές την τοποθετούν στην Φραγκοκρατία και την εποχή των Παλαιολόγων), συναντάται το 1700 από την απογραφή του ενετού Γριμάνη που απογράφει 37 οικογένειες και 134 άτομα.
Στη Συλίβαινα γεννιέται μια από τις Οσιακότερες μορφές του Αγίου Όρους ο Γέρων Ιερόθεος (κατά κόσμον Ιωάννης Γεωργίου 1762-1814) ιδρυτής και κτήτωρ της Μονής Προφήτου Ηλιού στην Ύδρα και το 1792 ο μικρότερος αδελφός του, εξίσου Οσιακή μορφή, ο Φιλόθεος που υπήρξε ο νέος κτήτωρ και ιδρυτής της μονής Λογγοβάρδας στην Πάρο. Οι οικογένειες της Συλίβαινας κατά τον 18ο , 19ο , και αρχές στον 20ο αιώνα είχαν μεγάλη εκκλησιαστική παράδοση. Τελευταίος της εκκλησιαστικής Συλιβαινιώτικης παράδοσης ο ιερομόναχος Αβέρκιος (κατά κόσμο Σπήλιος Παπαδόπουλος), καθηγητής της εκκλησιαστικής Ιστορίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο οποίος συνέγραψε διατριβή στην Γερμανία κατά την διάρκεια των σπουδών του για τους "Παλαιολόγους".
Σήμερα στη θέση της παλιάς Συλίβαινας υπάρχει ο οικισμός Καμαρόβρυση που πήρε την ονομασία του από τοπωνύμιο του χωριού λόγω της βρύσης που αναβλύζει σε υψόμετρο 1100 μ.
Τοπικό Συμβούλιο Συλίβαινας:
- ΜΟΥΖΟΥΛΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
- ΦΡΑΓΚΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ
- ΠΕΤΡΟΥ-ΠΑΠΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
- ΑΡΑΠΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
- ΣΤΕΦΟΥ-ΑΡΦΑΝΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ